Tijdens iedere stedentrip trap je er wel in, je bezoekt een bezienswaardigheid waarvan je later denkt: “heb ik nu net echt 10 euro uitgegeven om naar een paar als soldaat verklede mannen te kijken?” Dat overkwam mij ook bij Checkpoint Charlie in Berlijn.
Natuurlijk is dit een historische plek in Berlijn. Checkpoint Charlie fungeerde als één van de negen controleposten op de grens van de Amerikaanse en Russische sector en was één van de doorgangen van de Berlijnse muur.
Zoals je misschien weet werd Duitsland na de tweede wereldoorlog verdeeld in een Amerikaans, Brits, Frans en Russische zone. Lang verhaal kort, Berlijn lag in de Russische.Sovjet) zone. Maar omdat Berlijn cruciaal was voor de wederopbouw van Duitsland besloot men om deze stad ook te verdelen in twee zones. Oost- en West Berlijn. West-Berlijn viel onder leiding van de Amerikanen, Britten en Franzen en het Oosten van Berlijn was deel van de Russen. En viel dus ook onder het strenge communistische bewind. Om de scheiding ook fysiek te maken kwam er een hoge muur voorzien van wachttorens en vlijmscherp prikkeldraad. Wie toch probeerde over de muur te klimmen werd zonder pardon neergeschoten.
Val van de Berlijnse muur
Na de val van de Berlijnse muur in 1990 werden de grensposten samen met de overige delen van de Berlijnse muur met de grond gelijk gemaakt.
Nu ruim 30 jaar later is alles weer zoals het was, men de herinneringen niet vergeten en is checkpoint Charlie nog steeds onderdeel van Berlijn. Het is zelfs één van de meest bezochte bezienswaardigheden van Berlijn. Alleen origineel is het niet de huidige grenspost is een replica en werd in 2000 nagebouwd. Bovendien staat het wachthuisje ook niet op de plek waar het vroeger stond in de Friedrichsrtaße.
Alleen vraag je zelf even af is checkpoint Charlie terug omdat het een herinnering is aan wat hier vroeger gebeurde of is het een slimme commerciële bezienswaardigheid geworden waar iemand heel veel toeristische euro’s probeert te verdienen? De informatieve borden rondom, het wachtershuisje zijn interessant, het huisje, de soldaten en de stapels zandzakken zijn verder niet boeiend. Mijn persoonlijke mening is dat er in Berlijn veel betere plekken zijn om meer te weten te komen over de Berlijnse muur en de geschiedenis. Zoals de Gedenkstätte Berliner Mauer en het Stasimuseum.