De reisbranche is groot en machtig. Reisorganisaties lijken overeenkomsten aan te kunnen gaan en die niet na te hoeven komen zonder dat het voor hen grote gevolgen heeft. Misleiding, overmacht of onwetendheid bij de inkopers of juist verkopers? De consument komt er zelden achter en is de dupe. Soms een beetje, soms zwaar. Als vakantieganger ga je ervan uit dat je krijgt wat je ziet in de brochures. Toch zitten er vaak addertjes onder het gras. Wat te denken van foto’s die een impressie zijn waar geen rechten aan ontleend kunnen worden? Veel consumenten laten zich juist leiden door de sfeervolle plaatjes van hun droomhotel of bestemming. Wat als een hotel overboekt is? Kan dat zomaar? Jij hebt toch een duidelijke afspraak over een bepaalde accommodatie? Jij hebt toch al betaald? Hoe kan jouw kamer dan aan iemand anders verkocht zijn? Veel mensen kiezen niet alleen een bepaalde betsemming maar juist ook een bepaalde accommodatie. Zelfs een op papier gelijkwaardig alternatief hoeft dat in veel gevallen niet te zijn. Voor sommigen kan het echt hun vakantie verzieken.
Specificaties
Hoe zit het als je slechts voor een deel krijgt wat je beloofd is? de prijsbijlage, brochure of internetsite vermeldt duidelijk zeezicht of met aparte slaapkamer of een douche op de kamer en dat is niet aanwezig? Ter plekke klagen heeft vaak weinig zin en de schadevergoeding die je krijgt (als je die al krijgt) is vaak slechts een fractie van het ongemak dat je hebt. Wanneer gaat de reisbranche hier eens orde op zaken stellen? Misschien dat er eens een standaard moet komen waar de specificaties van een accommodatie duidelijk in vermeld wordt. De klant weet waar hij zeker op mag rekenen en welke onderdelen eventueel onder voorbehoud zijn. Uniforme omschrijvingen waar rechten aan ontleend kunnen worden en waar een duidelijk schadevergoedingsysteem aan hangt als afspraken niet nagekomen worden. Dat is waar consumenten mee geholpen worden.
Omschrijvingen
Met regelmaat worden omschrijvingen bewust of onbewust verkeerd geplaatst:
– een koelkast is geen minibar
– een Frans balkon is geen balkon
– een bed van 1,20 meter breed mag je voor normale volwassen mensen niet meer tweepersoons noemen
– een ventilator is geen airconditioning
– gratis internet in het hele gebouw betekent niet dat je met je laptop naar de lobby moet om bereik te hebben
Of ben ik nou gek aan het worden?
“De reisbranche is groot en machtig”. Vroeger was dat misschien zo ja. Toen er nog geen internet bestond. Nu is de consument groot en machtig. Consumenten kiezen hun accommodatie eerder aan de hand van de Zoover ratings dan aan de hand van de omschrijvingen van de reisorganisatie. Ook op andere drukbezochte websites en forums worden de vakantie ervaringen uitgewisseld met tips en afraders. Alles wat niet helemaal naar wens was wordt luid en duidelijk vermeld. Ook op tv regelmatig veel aandacht over de rechten van de consument als het om vakanties gaat (Kassa, Radar, omroep Max, SBS6 etc.). In deze uitzendingen worden reisorganisaties regelmatig publiekelijk ter verantwoording geroepen en kunnen dan met het mes op de keel niet anders dan de klagers geheel in het gelijk stellen en financieel compenseren, nogmaals excuses aanbieden en beterschap beloven.
Verder kun je bij het minste of geringste als reisorganisatie al een claim aan je broek hebben hangen. Immers, welke consument heeft tegenwoordig geen rechtsbijstandsverzekering.Meestal worden deze claims geschikt om negatieve publiciteit te voorkomen. Ook al heeft de consument ongelijk.
Zo zijn er nog meer voorbeelden te bedenken.
Kortom, de rollen zijn allang omgedraaid. De consument heeft de macht. En reisorganisaties die de consument toch voor de gek houden, zoals vermeld in het artikel, worden publiekelijk afgestraft en voelen dat in de portemonnee als zij niet direct aan grootschalige “damage control doen”.